ویژگی‌ های لازم برای ایجاد الیاف

هر الیافی دارای خواص ویژه‌ ای است، که به ما کمک می‌ کند تا تصمیم بگیریم که کدام فیبر خاص باید برای یک نیاز خاص مورد استفاده قرار گیرد. خواص ویژه الیاف، ارزش و مطلوبیت آنها را در کاربرد نهایی افزایش می‌ دهند، اما ویژگی‌ های لازم برای تولید الیاف ضروری نیستند.

استفاده از الیاف به طور گسترده به ۲ کاربرد مختلف تقسیم می‌ شود، یکی لباس یا مصارف خانگی و دیگری استفاده صنعتی است. برای اینکه در هر کدام از این دسته‌ ها استفاده شود، الیاف باید برخی نیاز های خاص را برآورده کند. که آنها عبارتند از:

  • پوشاک آماده/ احتیاجات داخلی
  • سختی: ۳ – ۵ متر نخ بر حسب گرم
  • کشش در حالت خم شدن: ۱۰ تا ۳۵ %
  • بازگشت از حالت کشیدگی: ۱۰۰ % در فشار حداکثر ۵ %
  • ضریب الاستیسیته: ۳۰ – ۶۰ گرم متر نخ بر حسب گرم
  • رطوبت: ۲ تا ۵ %
  • دمای مقاومت صفر (حرارت بیش از حد و نقطه نرم و ذوب شدگی): بالاتر از ۲۱۵ درجه سانتیگراد
  • مقاومت در برابر سایش بالا (بر اساس ساختار بافت پارچه فرق می‌ کند)
  • قابلیت جذب رنگ
  • قابلیت اشتعال کم
  • نا محلول با تورم کم در آب، در اسید های نسبتا قوی و پایه‌ ها و حلال‌ های آلی در دمای اتاق تا ۱۰۰ درجه سانتیگراد به صورت نرمال
  • سهولت مراقبت
  • سختی: ۷ – ۸ متر نخ بر حسب گرم
  • کشش در حالت خم شدن: ۸ تا ۱۵ درصد
  • ضریب الاستیسیته: ۸۰ متر نخ بر حسب گرم و یا بیشتر ، ۵۰ متر نخ بر حسب گرم/ رطوبت
  • دمای مقاومت صفر: ۲۵۰ ° C یا بالاتر

چندین ویژگی اولیه برای یک ماده پلیمری جهت ایجاد الیاف مناسب وجود دارد. خواص ویژه الیاف، ارزش و مطلوبیت آنها را در کاربرد نهایی مورد نظر افزایش می‌ دهند، اما ویژگی‌ های لازم برای تولید الیاف ضروری نیستند. این خواص ثانویه شامل خصوصیات جذب رطوبت، مقاومت انعطاف الیاف، مقاومت به ساییدگی، ضخامت و تراکم، براقی، مقاومت شیمیایی، ویژگی‌ های حرارتی و اشتعال پذیری است.

برخی ویژگی‌ های اولیه الیاف نساجی عبارتند از:

  • نسبت طول به عرض الیاف،
  • یکنواختی الیاف،
  • استحکام و انعطاف پذیری الیاف،
  • قابلیت گسستگی و کشسانی الیاف، و
  • انسجام الیاف.

گرما به الیاف و پارچه کمک می‌ کند تا کیفیت‌ ویژه‌ ای را در زمان‌ های خاص به دست آورند و در دیگر مواقع نیز می تواند برا آن ها مضر باشد. اما تحت کنترل ویژه، حرارت به الیاف کمک می‌ کند تا ویژگی‌ های زیر را بدست آورند.

  • درجه حرارت نرم، ذوب و یا تجزیه شدن
  • تمایل الیاف و پارچه به کوچک شدن هنگام گرمای ملایم و یا کشیدگی در گرمای بالا و تحت فشار
  • توانایی پارچه در تنظیم گرما
  • توانایی پارچه در عملکرد صحیح در دماهای بالا در یک زمان خاص و یا استفاده مکرر
  • توانایی پارچه در عملکرد صحیح در دمای اتاق (یا کمی دمای پایین‌ تر) بعد از قرار گرفتن در دمای بالا برای یک دوره زمانی مشخص
ادامه مطب
دیبا نخ نفیس

الیاف جوت

جوت (Jute) یا کنف هندی یکی از ارزان ترین الیاف طبیعی است. الیاف جوت عمدتاً از سلولز (جزء اصلی الیاف گیاهی) و لیگنین (جزء اصلی الیاف چوب) تشکیل شده اند. بنابراین یک الیاف لیگنوسلولزی هستند که تا حدودی از طریق پارچه و چوب به وجود می آیند. در دسته الیاف ساقه ای (الیاف جمع آوری شده از ساقه یا پوست گیاه) به همراه کنف ، کنف صنعتی ، کتان (پارچه کتانی) ، رامی و غیره قرار می گیرند. اصطلاح صنعتی برای الیاف جوت، الیاف جوت خام است. الیاف در رنگ های سفید تا قهوه ای وجود دارند و طول آنها 1 تا 4 متر (3 تا 12 فوت) است. جوت نام مشترکی است که به الیاف استخراج شده از ساقه گیاهان متعلق به دسته Corchorus از خانواده Tiliaceae داده شده است.

تولید الیاف جوت

تولید سالانه الیاف جوت و هم خانواده آن در جهان، با توجه به میزان تقاضا ، هزینه و آب و هوا در حدود 3 میلیون تن است. گونی چتایی و کرباس (Hessians) بخش عمده ای از محصولات تولیدی را تشکیل می دهند. چتایی معمولاً به عنوان مواد بسته بندی برای کالاهای مختلف کشاورزی از جمله برنج ، گندم ، سبزیجات ، ذرت ، دانه های قهوه و غیره استفاده می شود . کرباس ریز به عنوان پشت فرش مورد استفاده قرار می گیرد و اغلب در درون کیسه های بزرگ برای بسته بندی الیاف دیگر مثل پنبه و پشم جای دارد.تشکیل الیاف جوت
الیاف جوت در آوند آبکشی یا بافت آوندی ناحیه ای از ساقه گیاهان در بخش های عرضی ساقه رشد می کنند. آن ها به عنوان دسته های گوه ای شکل از سلول های گره زنی داخلی با سلول های پارانشیم (parenchyma) و دیگر بافت های نرم ظاهر می شوند.

گیاهان با داس برداشت و نزدیک به زمین بریده می شوند. ساقه های بریده شده دسته بندی می گردند، تا جایی که ممکن است برگ ها جدا می شوند و دسته هایی که می توانند غوطه ور شوند را برای پوساندن در آب فرو می برند. این فرآیندی است که سلول های موجود در لایه های بیرونی ساقه به وسیله آن از هسته چوبی جدا می شوند و با از بین بردن پکتین ها (ژلاتین گیاهی) و سایر مواد چسبنده ، ماده بدون الیاف تشکیل می شود.
این عمل شامل آب ، میکروارگانیسم ها و آنزیم ها است و با توجه به دمای آب بین ۵ تا ۳۰ روز طول می کشد. نظارت مداوم لازم دارد و زمان برداشت آن بسیار مهم است، زیرا اگر درجه پوساندن کافی نباشد یا خیلی ادامه یابد ، الیاف به راحتی از هسته چوبی جدا نمی شوند و ممکن است به سلول های قشری سرایت کنند.
خود سلول های الیاف ممکن است توسط میکروارگانیسم ها مورد حمله قرار گرفته و تضعیف شوند. جدا کردن الیاف از ساقه با دست انجام می شود و پس از آن الیاف شسته و خشک می شوند. سختی روش پوساندن این است که قسمت های ضخیم تر ساقه نسبت به قسمت های باریک تر زمان بیشتری برای پوساندن می خواهند. در نتیجه اگر انتهای لبه ساقه به طور کامل پوسانده شود، انتهای بالایی بیش از حد پوسانده می شود و صدمه می بیند. می توان قبل از غوطه ور شدن کل ساقه با روی هم انباشتن عضوهای عمودی دسته های ساقه به همراه انتهای لبه در آب به مدت چند روز، از این امر جلوگیری کرد.

پوساندن به تجزیه باکتریایی چسب های طبیعی اشاره دارد که الیاف ساقه ای را به دسته ساقه می چسبانند. معمولا این روش به دو صورت، یعنی پوساندن با شبنم یا پوساندن با آب انجام می شود. در روش اول (پوساندن شبنم)، نواره ای از ماده ساقه پس از برداشت مکانیکی برای حدود 4 الی 6 هفته در مزارع باقی می ماند و شبنم و باران بر روی فرآیند تأثیر می گذارند. با این حال شرایط بیش از حد مرطوب طولانی مدت می تواند پوساندن را به پوسیدن تبدیل نماید.
فرآیند جداسازی الیاف ساقه ای از ساقه گیاه: فرآیندی است که در آن گیاه پوسانده شده به قسمت های اصلی آن، یعنی الیاف ساقه و دسته ساقه، جداسازی یا تبدیل می شود. در هنگام تبدیل گیاه، الیاف به طول کامل نگه داشته می شوند، بنابراین در انتها می توانند برای فرآوری بیشتر به طول مورد نیاز کاهش پیدا کنند.کاربرد الیاف جوت
میزان استفاده از جوت در گونی دوزی، پشت فرش ، طناب ها (در کشتی) و منسوجات طی سالیان متمادی به دلیل جایگزینی جوت با الیاف مصنوعی کاهش یافته است. از الیاف حاصل از جوت می توان در صنایع دستی جهت تولید پارچه ، ساخت محصولات کاغذی یا تولید انبوهی از انواع کامپوزیت ها استفاده کرد.
وقتی الیاف بلند از هم جدا می شوند، محصول جانبی مقدار زیادی الیاف کوتاه و مواد مخصوص ساقه گیاه است که می تواند برای چنین محصولاتی به عنوان ماده جاذب، بسته بندی، کامپوزیت های سبک وزن و عایق بندی مورد استفاده قرار گیرد. با استفاده از محصول جانبی برای پروسه جداسازی الیاف بلند، هزینه کلی استفاده از الیاف بلند کاهش می یابد. الیاف بلند جداشده می توانند جهت تولید نمدها مورد استفاده قرار گیرند که کاربردهای ارزش افزوده در فیلترها، ژئوتکستایل ها، بسته بندی، کامپوزیت های قالب شده، و کامپوزیت های سازه ای و غیرسازه ای دارند.

۱- ژئوتکستایل ها
الیاف ساقه بلندی مانند جوت می توانند به نمدهای الیاف انعطا ف پذیر تبدیل شوند که می توانند به وسیله به هم گره خوردن فیزیکی الیاف بصورت نپ، سوزن کاری بدون بافت یا تکنولوژی های ماتریکس ذوب الیاف ترموپلاستیک ایجاد شوند. دو نوع متداول از نمدهای کاردشده و سوزنی وجود دارند. در روش کاردینگ برای نمدی کردن الیاف، آنها را شانه می زنند، ترکیب می کنند و به صورت فیزیکی گره می زنند.نام ژئوتکستایل از دو واژه geo و textile گرفته شده است، بنابراین عمده پارچه ها با زمین در ارتباط هستند. ژئوتکستایل ها کاربردهای مختلفی دارند. آن ها می توانند برای کود گیاهان تازه جوانه زده شده مورد استفاده قرار گیرند. نمدهای الیاف جوت، نگهدارندگی خوبی در زمینه رطوبت دارند و جوانه زنی بذر را تقویت می کنند. از نمدهای الیاف حاوی تراکم کم و متوسط می توان برای تثبیت خاک در اطراف ساختمان های جدید یا موجود جهت حفظ فرسایش خاک و خاک سطحی که از بین رفته است، استفاده کرد. نمدهای الیاف حاوی تراکم کم و متوسط همچنین می توانند زیر زمین در جاده و در انواع دیگری از سازه ها به عنوان جداکننده طبیعی بین مواد مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

۲- فیلترها
نمدهای الیاف حاوی تراکم بالا و متوسط می توانند برای فیلترهای هوا استفاده شوند. فیلترهای هوا می توانند جهت حذف جزئی، یا آلوده کردن و یا واکنش نشان دادن با مواد شیمیایی مختلف به عنوان خوشبوکننده ها یا پاک کننده ها ایجاد شوند.

۳- ماده جذب کننده
نمدهای با تراکم بالا و متوسط می توانند برای بالش های تمیزکننده آلودگی نفتی نیز استفاده شوند.

۴- کامپوزیت های سازه ای
کامپوزیت های سازه ای به عنوان موادی تعریف شده اند که برای حمل بار در هنگام بهره برداری مورد نیاز هستند. به عنوان مثال در صنعت مسکن از کامپوزیت های سازه ای در دیوارهای باربری ، سیستم های سقف ، کف پوش، پله ها ، اجزای چهارچوب ، دکوراسیون خانه و غیره استفاده می شود.

۵- کامپوزیت های غیر سازه ای
همانطور که از نامش پیداست، کامپوزیت های غیرسازه ای برای حمل بار در نظر گرفته نشده اند. کامپوزیت های غیرسازه ای می توانند از موادی مانند ترموپلاستیک ها، بافت ها و ذرات چوب درست شوند و برای محصولاتی از قبیل درها ، پنجره ها ، درزبند مبلمان ، کاشی های سقف ، قطعات داخلی خودرو ، قالب سازی و غیره مورد استفاده قرار می گیرند.

۶- محصولات قالب شده
نمدهای الیاف با الیافی که برای استفاده به عنوان ژئوتکستایل ها به جزء در طول شکل گیری نمد توصیف شده اند، مشابه هستند؛ چون در این حالت یک چسب با غوطه ورسازی یا پاشیده شدن الیاف قبل از شکل گیری نمد یا به عنوان پودر در حین شکل گیری نمد به آن اضافه می شود. سپس شکل دادن و متراکم کردن نمد از طریق مرحله شکل گیری حرارتی در محدوده های مشخصی از اندازه ها، شکل ها، ضخامت ها و تراکم های مختلف ممکن است. این کامپوزیت های قالب شده را می توان برای کاربردهای سازه ای یا غیرسازه ای و همچنین برای بسته بندی مورد استفاده قرار داد، علاوه بر این می توان آن ها را با مواد دیگر برای تشکیل نوع جدیدی از کامپوزیت ها ترکیب کرد.

۷- بسته بندی
برای سالیان زیادی از کیسه های گونی درست شده از جوت به عنوان چتایی برای محصولاتی از قبیل قهوه ، کاکائو ، آجیل ، غلات ، میوه های خشک شده و سبزیجات استفاده شده است. هنوز هم کاربردهای زیادی برای الیاف بلند جهت گونی دوزی وجود دارد.

۸- ترکیبات با مواد دیگر
کامپوزیت های الیاف مبتنی بر خاک یا الیاف شیشه ای می توانند با استفاده از شیشه به عنوان ماده سطحی و یا ترکیبی به عنوان الیاف با الیاف لیگنوسلولوزئیک درست شوند. کامپوزیت هایی از این نوع می توانند نرخ سختی به وزن بالایی داشته باشند. الیاف ساقه ای بلند می توانند به جای الیاف شیشه ای در قالب گیری تزریقی رزین (RIM) یا جهت جایگزینی و یا در ترکیبی با الیاف شیشه ای در تکنولوژی های قالب گیری انتقالی رزین (RTM) استفاده شوند.
یکی از بزرگترین زمینه های جدید تحقیق در حوزه ارزش افزوده ، ترکیب الیاف طبیعی با ترموپلاستیک ها است. قیمت پلاستیک طی چند سال گذشته به شدت افزایش پیدا کرده است، اما افزودن پودر یا الیاف طبیعی به پلاستیک باعث کاهش هزینه می شود (و در بعضی از موارد، کارایی را نیز افزایش می دهد). برای صنعت مبتنی بر خاک، این موضوع یک ارزش افزایش یافته را برای مؤلفه های مبتنی بر خاک نشان می دهد.

۹- ترموپلاستیک سازی (فرآیند ترموپلاستیک) ماتریکس الیاف
این رویکرد در اغلب موارد اصلاح شیمیایی سلولز ، لیگنین ، و همی سلولز را جهت تبلور مجدد یا اصلاح سلولز و جهت ترموپلاستیک لیگنین و ماتریکس همی سلولز به منظور قالب گیری کل منبع لیگنو سلولز به غشاها یا کامپوزیت های ترموپلاستیک در نظر می گیرد.آلیاژهای ترموپلاستیک

در این نوع کامپوزیت ، ترموپلاستیک در روشی که تنها یک فاز پیوسته از مولکول وجود دارد، به لیگنوسلولز متصل می شود.

۱۰- پارچه مخصوص مد
جوت یک الیاف چند منظوره، دوستدار محیط زیست و مقرون به صرفه است. جوت اغلب با پارچه های دیگر مثل پنبه (به نام JUCO) مخلوط می شود که برای پوشاک، لوازم جانبی و لوازم خانگی ایده آل هستند. برای تولید محصولات پیچیده مثل پوشاک مخصوص مد، جوت به ترکیب شدن با الیافی مثل پشم، نایلون، ریون، اکریلیک و یا پلی پروپیلن نیاز دارد. این ترکیبات، الیاف را در لمس پارچه، ظاهر، دوام، انعطاف پذیری و قابل شستشو بودن تقویت می کنند.۱۱- کیسه های خرید و صنایع دستی
اکنون از الیاف چند منظوره جوت برای ایجاد محصولات جدید مهیج استفاده می شود که محبوب ترین آنها کیف های دستی ، کیف های خرید ، چمدان ، کیف های پول ، کیف های معمولی و کیف های مد هستند.

ادامه مطب
الیاف نساجی

الیاف نساجی و دسته بندی آنها

استفاده از الیاف در صنایع نساجی و پوشاک از زمان توسعه و تکامل بشر شروع شده است. لباس در ابتدا برای اهداف زیبایی یا دکوراسیون موجود نبود، بلکه برای محافظت در برابر سرما، گرما، گرد و غبار و مسائل دیگر مورد استفاده قرار می گرفت. کاربرد الیاف در پوشاک به ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد بر می گردد که این دوران به استفاده از کنف، کتان، پنبه، ابریشم و سپس پرورش کرم ابریشم همراه بوده است. تا زمان وقوع انقلاب صنعتی، همه منبع الیاف از منابع طبیعی حاصل می شود، اما قرن های هجدهم و نوزدهم میلادی شاهد عصر انقلاب صنعتی بوده که در این عصر ماشین آلاتی برای فرآوری و استفاده از الیاف به وجود آمده است.

به تدریج با ورود الیاف بازیابی شده شده مثل ریون، و سپس الیاف مصنوعی مانند نایلون و پلی استر، انحصار الیاف طبیعی کم شد. این مسئله سبب ایجاد رقابتی برای الیاف جدید و منحصر به فرد، و همچنین توسعه الیاف گردیده است.
مفهوم الیاف بازیابی شده و مصنوعی، بعد جدیدی را به فعالیت های تحقیقاتی برای توسعه الیاف جدید وارد نموده است. یک فلسفه قدرتمند به وجود آمده مبنی بر اینکه هر الیاف ماده ای می تواند توسعه، ساخته با بازیابی شود، به شرط اینکه رفتار و ساختار، همترازی ساختاری، خواص مولکولی و شرایط پردازش که می توانند تحلیل و کنترل شوند را فراهم نماید. این مسئله عنوان می کند که طیف گسترده ای از الیاف وجود خواهد داشت و به همان میزان می توان انتظار وجود موادی برای توسعه الیاف را داشت.
الیاف منسوج به عنوان اساس و پایه مواد خام برای تولید انواع مختلفی از محصولات تکمیل شده نساجی شناخته می شوند. الیافی که بتوانند به نخ ریسیده شوند یا به منسوجاتی مانند پارچه بافتنی، پارچه کشباف، توری، نمد، بدون بافت و موارد دیگر توسط در هم آمیختگی مناسب فرآوری گردند، الیاف منسوج نام دارند.

معمولا الیاف نساجی می توانند به دو دسته عمده، یعنی الیاف طبیعی و الیاف مصنوعی یا ساخت دست بشر طبقه بندی شوند. الیاف منسوج را براساس روش زیر می توان دسته بندی کرد:

  1. دسته بندی الیاف منسوج براساس منبع
  2. دسته بندی الیاف منسوج براساس پلیمر

دسته بندی الیاف منسوج بر مبنای منبع

 

در این مفهوم، دسته بندی الیاف به ازای منبع آن انجام شده است. عمده الیاف طبیعی در محدوده زندگی ما، منابع گیاهی و طبیعی هستند. ۱۵ الیاف طبیعی مهم برای فرآوری و تبدیل آنها به پارچه در محیط پیرامونمان وجود دارد. در ادامه به این نوع الیاف بیشتر پرداخته می شود.

 

الیاف نساجی و دسته بندی آنها - صنعت نساجی, دانش نساجی, تولید الیاف, انواع الیاف

منابع گیاهی

 

الیاف عمده ای که از منابع گیاهی حاصل می شوند، به شرح زیر هستند:

  • پنبه: یکی از پرکاربردترین الیاف طبیعی به شمار می آید که از سلولز خالص تشکیل گردیده است. این ماده در کشورهای چین، برزیل، هند، پاکستان، ایالات متحده آمریکا و ازبکستان تولید می گردد.
  • کتان: یک لیف درختی لیگنو سلولز است که عمدتا در کشورهای اتحادیه اروپا کشت می شود. این الیاف بیشتر برای تولید لینن مورد استفاده قرار می گیرد.
  • کنف: کنف نیز یک لیف درختی لیگنو سلولز است که مقادیر کمی از لیگنین دارد. تولید کننده برتر کنف در جهان، چین است.
  • جوت: قوی ترین الیاف گیاهی موجود است که در هند و بنگلادش تولید می شود. جوت نیز یک الیاف لیگنو سلولز است.
  • رامی: این لیف درختی لیگنو سلولز، بیشتر در کشورهای چین و برزیل موجود است. رامی به عنوان علف چینی نیز شناخته می شود که درخشندگی شبیه ابریشم و الکتریسیته قوی دارد.
  • سیسال: یک الیاف برگی سخت و درشت است که غالبا در برزیل، تانزانیا و کنیا موجود است.
  • آباکا (Abaca): یک لیف برگی است که به عنوان کنف مانیل نیز شناخته می شود. الیاف آباکا عمدتا در فیلیپین تولید می گردند که از درختانی موسوم به Musa textiles استخراج می شوند. محتوای لیگنین در این الیاف در حدود 15% است.
  • لیف نارگیل (Coir): این الیاف که از پوسته های نارگیل استخراج می گردند؛ سخت، کوتاه و درشت هستند. عمدتا در کشورهای هند، سریلانکا، فیلیپین، ویتنام، اندونزی و برزیل تولید می شوند. این الیاف بیشترین مقدار لیگنین را دارند که این مسئله آنها را به قوی ترین الیاف تبدیل نموده است؛ با این حال از انعطاف پذیری کمتری برخوردارند.

منابع حیوانی

 

عمده ترین منابع حیوانی برای تولید الیاف به شرح زیر هستند:

  • آلپاکا: یک نوع الیاف مویی شبیه پشم است که از دام هایی به اسم لاما حاصل می گردد. این الیاف در تقریبا ۲۲ رنگ طبیعی ساخته می شوند، و محل اصلی تولید آنها کشور پرو، آمریکای شمالی، استرالیا و نیوزلند است. الیاف آلپاکا نسبت به الیاف پشمی، قدرت بیشتری دارند.
  • آنگورا (Angora): الیاف حاصل شده از موی خرگوش است که بسیار نرم، لطیف و شبیه ابریشم هستند. ۹۰ درصد این الیاف در چین تولید می گردند. پارچه آنگورا برای تولید لباس حرارتی بسیار مناسب است.
  • موی شتر: موی شتر معمولا در شترهای دوکوهانه موجود است. این نوع شترها بیشتر در خانواده های عشایری مغولستان و چین یافت می شوند. الیاف حاصل شده از آنها، نرم و جزء مرغوب ترین الیاف مویی هستند.
  • الیاف کشمیری: این الیاف از طریق بزهای کشمیری موجود در چین، استرالیا، هند، پاکستان، نیوزلند، ترکیه و ایالات متحده تولید می گردند. الیاف کشمیری جزء الیاف لوکس و گران قیمت به حساب می آیند.
  • الیاف موهر: توسط بزهای آنگورا که در آفریقای جنوبی وجود دارند، ساخته می شوند. این الیاف بسیار نرم و درخشان هستند.
  • ابریشم: یک الیاف فیلامنت طبیعی است که درخشش بسیار بالایی دارد و در کشورهای چین، برزیل، هند، تایلند و ویتنام تولید می شود.
  • پشم: مهمترین الیاف پروتئینی است. پشم اولین الیاف اهلی شده به شمار می آید که عمدتا در استرالیا، نیوزلند، چین، ایران، آرژانتین و بریتانیا تولید می گردد.

منابع زمینی و پتروشیمی

 

علاوه بر مجموعه الیاف حاصل شده از منابع بالای زمین، الیافی وجود دارند که از منابع زیر زمین مثل فلزات استخراج می شوند. از جنگ جهانی دوم یک نوع نیاز به تولید مواد مصنوعی که عمدتا از طریق پتروشیمی ها حاصل می شدند، به وجود آمده است. الیاف تولیدی به عنوان “الیاف مصنوعی” نام گذاری شده اند، چون مواد خام توسط سنتز و در ادامه به وسیله پلیمریزاسیون و تشکیل الیاف در دسترس بودند. نتیجه رشد چشمگیر توسعه و استفاده از پتروشیمی ها در الیاف مصنوعی تجلی پیدا کرده است. رشد در توسعه الیاف مصنوعی و صنعت الیاف مصنوعی همراه با صنعت پلیمر منجر به توسعه صنعت پتروشیمی گردیده است.

دسته بندی الیاف منسوج مبتنی بر پلیمر

 

پلیمر ماده ای است که از مولکول های کوچکتر همان ماده ای ساخته شده است که مولکول های بزرگتر را تشکیل می دهد. پلیمرها از تعداد بی شماری مؤلفه های طبیعی و مصنوعی تشکیل شده اند که معمولا وزن مولکولی بالایی دارند، و شامل میلیون ها واحد پیوندی تکراری هستند که هر یک مولکولی نسبتا سبک و ساده دارند.
کلمه پلیمر از واژه یونانی “polumeres” گرفته شده است که در این واژه دو بخش “polus” و “meros” به ترتیب به معنای “زیاد” و “قسمت ها” هستند. ویژگی اصلی که پلیمرها را از دیگر مولکول ها متمایز می کند به تکرار بسیار زیاد زیر واحدهای مشابه، یکسان یا مکمل در این زنجیره ها مربوط می گردد.
پلیمرها، مولکول های درشت، پلیمرهای بزرگ و مولکول های غول آسا اساسا یکی هستند و از موادی با وزن مولکولی بالا تشکیل شده اند که حاوی این زیر واحد های تکرار شونده هستند. این مواد ممکن است منشاء ارگانیک، غیر ارگانیک یا آلی، و مصنوعی یا طبیعی داشته باشند. پلیمرها تقریبا برای هر صنعتی از جمله چسب سازی، مواد ساختمانی، کاغذ، لباس، الیاف، پوشش ها، پلاستیک، سرامیک، بتن، کریستال های مایع و نور مقاوم ضروری محسوب می شوند.
این پلیمرها می توانند طبیعی یا مصنوعی و ارگانیک یا غیر ارگانیک باشند. پلیمرهای ارگانیک به دلیل وجود اتم کربن در زنجیره اصلی با پلیمرهای غیر ارگانیک تفاوت دارند. در صورت وجود اتم کربن، به پلیمرها عنوان پلیمرهای زنجیره کربن داده می شود. اگر زنجیره اصلی شامل دیگر اتم ها با کربن باشد، به آن پلیمرهای زنجیره نامتجانس گفته می شود. از جمله پلیمرهای غیر ارگانیک طبیعی می توان به شن، آسبست ها، عقیق، فلدسپات (feldspars)، میکا (mica)، کوارتز و تالک (talc) اشاره کرد.
پلیمرهای ارگانیک طبیعی شامل پلی ساکاریدها یا پر قندی ها مثل نشاسته، سلولز، اسید نوکلئیک، لیگنین، لاستیک و پروتئین ها هستند. از جمله پلیمرهای غیر ارگانیک مصنوعی می توان به نیترید بور، بتن، بسیاری از ابر رساناهای حاوی دمای بالا و تعدادی از شیشه ها اشاره نمود. الیاف، پلاستیک ها و پوشش هایی مثل پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی آمید، پلی استر، پلیمرهای وینیل، پلی اورتان ها و لاستیک های مصنوعی جزء پلیمرهای ارگانیک مصنوعی هستند.
الیاف جزء آن دسته از مواد پلیمری هستند که در یک جهت مستحکم شده اند؛ آنها نسبت به عرض شان از طول بسیار بیشتری برخوردارند (۱۰۰ برابر بیشتر). الاستومرها و لاستیک ها گونه ای از مواد پلیمری به شمار می آیند که می توانند با اعمال نیرو از شکل طبیعی خود منحرف شوند؛ اما بعد از حذف نیرو، مواد دوباره به شکل اصلی خودشان برمی گردند. پلاستیک ها خواص بین الیاف و الاستومرها را دارند؛ آنها سخت و منعطف هستند.
منابع الیاف طبیعی، مواد پلیمری با وزن مولکولی بالای طبیعی نیز هستند. این موضوع نشان می دهد که هم الیاف طبیعی و هم الیاف مصنوعی، مواد پلیمری می باشند. با توجه به مواد پلیمری موجود در الیاف، همه الیاف را می توان در یک دسته بندی کلی جای داد. 

 

الیاف نساجی و دسته بندی آنها - صنعت نساجی, دانش نساجی, تولید الیاف, انواع الیاف

ادامه مطب