دیبا نخ نفیس

الیاف جوت

جوت (Jute) یا کنف هندی یکی از ارزان ترین الیاف طبیعی است. الیاف جوت عمدتاً از سلولز (جزء اصلی الیاف گیاهی) و لیگنین (جزء اصلی الیاف چوب) تشکیل شده اند. بنابراین یک الیاف لیگنوسلولزی هستند که تا حدودی از طریق پارچه و چوب به وجود می آیند. در دسته الیاف ساقه ای (الیاف جمع آوری شده از ساقه یا پوست گیاه) به همراه کنف ، کنف صنعتی ، کتان (پارچه کتانی) ، رامی و غیره قرار می گیرند. اصطلاح صنعتی برای الیاف جوت، الیاف جوت خام است. الیاف در رنگ های سفید تا قهوه ای وجود دارند و طول آنها 1 تا 4 متر (3 تا 12 فوت) است. جوت نام مشترکی است که به الیاف استخراج شده از ساقه گیاهان متعلق به دسته Corchorus از خانواده Tiliaceae داده شده است.

تولید الیاف جوت

تولید سالانه الیاف جوت و هم خانواده آن در جهان، با توجه به میزان تقاضا ، هزینه و آب و هوا در حدود 3 میلیون تن است. گونی چتایی و کرباس (Hessians) بخش عمده ای از محصولات تولیدی را تشکیل می دهند. چتایی معمولاً به عنوان مواد بسته بندی برای کالاهای مختلف کشاورزی از جمله برنج ، گندم ، سبزیجات ، ذرت ، دانه های قهوه و غیره استفاده می شود . کرباس ریز به عنوان پشت فرش مورد استفاده قرار می گیرد و اغلب در درون کیسه های بزرگ برای بسته بندی الیاف دیگر مثل پنبه و پشم جای دارد.تشکیل الیاف جوت
الیاف جوت در آوند آبکشی یا بافت آوندی ناحیه ای از ساقه گیاهان در بخش های عرضی ساقه رشد می کنند. آن ها به عنوان دسته های گوه ای شکل از سلول های گره زنی داخلی با سلول های پارانشیم (parenchyma) و دیگر بافت های نرم ظاهر می شوند.

گیاهان با داس برداشت و نزدیک به زمین بریده می شوند. ساقه های بریده شده دسته بندی می گردند، تا جایی که ممکن است برگ ها جدا می شوند و دسته هایی که می توانند غوطه ور شوند را برای پوساندن در آب فرو می برند. این فرآیندی است که سلول های موجود در لایه های بیرونی ساقه به وسیله آن از هسته چوبی جدا می شوند و با از بین بردن پکتین ها (ژلاتین گیاهی) و سایر مواد چسبنده ، ماده بدون الیاف تشکیل می شود.
این عمل شامل آب ، میکروارگانیسم ها و آنزیم ها است و با توجه به دمای آب بین ۵ تا ۳۰ روز طول می کشد. نظارت مداوم لازم دارد و زمان برداشت آن بسیار مهم است، زیرا اگر درجه پوساندن کافی نباشد یا خیلی ادامه یابد ، الیاف به راحتی از هسته چوبی جدا نمی شوند و ممکن است به سلول های قشری سرایت کنند.
خود سلول های الیاف ممکن است توسط میکروارگانیسم ها مورد حمله قرار گرفته و تضعیف شوند. جدا کردن الیاف از ساقه با دست انجام می شود و پس از آن الیاف شسته و خشک می شوند. سختی روش پوساندن این است که قسمت های ضخیم تر ساقه نسبت به قسمت های باریک تر زمان بیشتری برای پوساندن می خواهند. در نتیجه اگر انتهای لبه ساقه به طور کامل پوسانده شود، انتهای بالایی بیش از حد پوسانده می شود و صدمه می بیند. می توان قبل از غوطه ور شدن کل ساقه با روی هم انباشتن عضوهای عمودی دسته های ساقه به همراه انتهای لبه در آب به مدت چند روز، از این امر جلوگیری کرد.

پوساندن به تجزیه باکتریایی چسب های طبیعی اشاره دارد که الیاف ساقه ای را به دسته ساقه می چسبانند. معمولا این روش به دو صورت، یعنی پوساندن با شبنم یا پوساندن با آب انجام می شود. در روش اول (پوساندن شبنم)، نواره ای از ماده ساقه پس از برداشت مکانیکی برای حدود 4 الی 6 هفته در مزارع باقی می ماند و شبنم و باران بر روی فرآیند تأثیر می گذارند. با این حال شرایط بیش از حد مرطوب طولانی مدت می تواند پوساندن را به پوسیدن تبدیل نماید.
فرآیند جداسازی الیاف ساقه ای از ساقه گیاه: فرآیندی است که در آن گیاه پوسانده شده به قسمت های اصلی آن، یعنی الیاف ساقه و دسته ساقه، جداسازی یا تبدیل می شود. در هنگام تبدیل گیاه، الیاف به طول کامل نگه داشته می شوند، بنابراین در انتها می توانند برای فرآوری بیشتر به طول مورد نیاز کاهش پیدا کنند.کاربرد الیاف جوت
میزان استفاده از جوت در گونی دوزی، پشت فرش ، طناب ها (در کشتی) و منسوجات طی سالیان متمادی به دلیل جایگزینی جوت با الیاف مصنوعی کاهش یافته است. از الیاف حاصل از جوت می توان در صنایع دستی جهت تولید پارچه ، ساخت محصولات کاغذی یا تولید انبوهی از انواع کامپوزیت ها استفاده کرد.
وقتی الیاف بلند از هم جدا می شوند، محصول جانبی مقدار زیادی الیاف کوتاه و مواد مخصوص ساقه گیاه است که می تواند برای چنین محصولاتی به عنوان ماده جاذب، بسته بندی، کامپوزیت های سبک وزن و عایق بندی مورد استفاده قرار گیرد. با استفاده از محصول جانبی برای پروسه جداسازی الیاف بلند، هزینه کلی استفاده از الیاف بلند کاهش می یابد. الیاف بلند جداشده می توانند جهت تولید نمدها مورد استفاده قرار گیرند که کاربردهای ارزش افزوده در فیلترها، ژئوتکستایل ها، بسته بندی، کامپوزیت های قالب شده، و کامپوزیت های سازه ای و غیرسازه ای دارند.

۱- ژئوتکستایل ها
الیاف ساقه بلندی مانند جوت می توانند به نمدهای الیاف انعطا ف پذیر تبدیل شوند که می توانند به وسیله به هم گره خوردن فیزیکی الیاف بصورت نپ، سوزن کاری بدون بافت یا تکنولوژی های ماتریکس ذوب الیاف ترموپلاستیک ایجاد شوند. دو نوع متداول از نمدهای کاردشده و سوزنی وجود دارند. در روش کاردینگ برای نمدی کردن الیاف، آنها را شانه می زنند، ترکیب می کنند و به صورت فیزیکی گره می زنند.نام ژئوتکستایل از دو واژه geo و textile گرفته شده است، بنابراین عمده پارچه ها با زمین در ارتباط هستند. ژئوتکستایل ها کاربردهای مختلفی دارند. آن ها می توانند برای کود گیاهان تازه جوانه زده شده مورد استفاده قرار گیرند. نمدهای الیاف جوت، نگهدارندگی خوبی در زمینه رطوبت دارند و جوانه زنی بذر را تقویت می کنند. از نمدهای الیاف حاوی تراکم کم و متوسط می توان برای تثبیت خاک در اطراف ساختمان های جدید یا موجود جهت حفظ فرسایش خاک و خاک سطحی که از بین رفته است، استفاده کرد. نمدهای الیاف حاوی تراکم کم و متوسط همچنین می توانند زیر زمین در جاده و در انواع دیگری از سازه ها به عنوان جداکننده طبیعی بین مواد مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

۲- فیلترها
نمدهای الیاف حاوی تراکم بالا و متوسط می توانند برای فیلترهای هوا استفاده شوند. فیلترهای هوا می توانند جهت حذف جزئی، یا آلوده کردن و یا واکنش نشان دادن با مواد شیمیایی مختلف به عنوان خوشبوکننده ها یا پاک کننده ها ایجاد شوند.

۳- ماده جذب کننده
نمدهای با تراکم بالا و متوسط می توانند برای بالش های تمیزکننده آلودگی نفتی نیز استفاده شوند.

۴- کامپوزیت های سازه ای
کامپوزیت های سازه ای به عنوان موادی تعریف شده اند که برای حمل بار در هنگام بهره برداری مورد نیاز هستند. به عنوان مثال در صنعت مسکن از کامپوزیت های سازه ای در دیوارهای باربری ، سیستم های سقف ، کف پوش، پله ها ، اجزای چهارچوب ، دکوراسیون خانه و غیره استفاده می شود.

۵- کامپوزیت های غیر سازه ای
همانطور که از نامش پیداست، کامپوزیت های غیرسازه ای برای حمل بار در نظر گرفته نشده اند. کامپوزیت های غیرسازه ای می توانند از موادی مانند ترموپلاستیک ها، بافت ها و ذرات چوب درست شوند و برای محصولاتی از قبیل درها ، پنجره ها ، درزبند مبلمان ، کاشی های سقف ، قطعات داخلی خودرو ، قالب سازی و غیره مورد استفاده قرار می گیرند.

۶- محصولات قالب شده
نمدهای الیاف با الیافی که برای استفاده به عنوان ژئوتکستایل ها به جزء در طول شکل گیری نمد توصیف شده اند، مشابه هستند؛ چون در این حالت یک چسب با غوطه ورسازی یا پاشیده شدن الیاف قبل از شکل گیری نمد یا به عنوان پودر در حین شکل گیری نمد به آن اضافه می شود. سپس شکل دادن و متراکم کردن نمد از طریق مرحله شکل گیری حرارتی در محدوده های مشخصی از اندازه ها، شکل ها، ضخامت ها و تراکم های مختلف ممکن است. این کامپوزیت های قالب شده را می توان برای کاربردهای سازه ای یا غیرسازه ای و همچنین برای بسته بندی مورد استفاده قرار داد، علاوه بر این می توان آن ها را با مواد دیگر برای تشکیل نوع جدیدی از کامپوزیت ها ترکیب کرد.

۷- بسته بندی
برای سالیان زیادی از کیسه های گونی درست شده از جوت به عنوان چتایی برای محصولاتی از قبیل قهوه ، کاکائو ، آجیل ، غلات ، میوه های خشک شده و سبزیجات استفاده شده است. هنوز هم کاربردهای زیادی برای الیاف بلند جهت گونی دوزی وجود دارد.

۸- ترکیبات با مواد دیگر
کامپوزیت های الیاف مبتنی بر خاک یا الیاف شیشه ای می توانند با استفاده از شیشه به عنوان ماده سطحی و یا ترکیبی به عنوان الیاف با الیاف لیگنوسلولوزئیک درست شوند. کامپوزیت هایی از این نوع می توانند نرخ سختی به وزن بالایی داشته باشند. الیاف ساقه ای بلند می توانند به جای الیاف شیشه ای در قالب گیری تزریقی رزین (RIM) یا جهت جایگزینی و یا در ترکیبی با الیاف شیشه ای در تکنولوژی های قالب گیری انتقالی رزین (RTM) استفاده شوند.
یکی از بزرگترین زمینه های جدید تحقیق در حوزه ارزش افزوده ، ترکیب الیاف طبیعی با ترموپلاستیک ها است. قیمت پلاستیک طی چند سال گذشته به شدت افزایش پیدا کرده است، اما افزودن پودر یا الیاف طبیعی به پلاستیک باعث کاهش هزینه می شود (و در بعضی از موارد، کارایی را نیز افزایش می دهد). برای صنعت مبتنی بر خاک، این موضوع یک ارزش افزایش یافته را برای مؤلفه های مبتنی بر خاک نشان می دهد.

۹- ترموپلاستیک سازی (فرآیند ترموپلاستیک) ماتریکس الیاف
این رویکرد در اغلب موارد اصلاح شیمیایی سلولز ، لیگنین ، و همی سلولز را جهت تبلور مجدد یا اصلاح سلولز و جهت ترموپلاستیک لیگنین و ماتریکس همی سلولز به منظور قالب گیری کل منبع لیگنو سلولز به غشاها یا کامپوزیت های ترموپلاستیک در نظر می گیرد.آلیاژهای ترموپلاستیک

در این نوع کامپوزیت ، ترموپلاستیک در روشی که تنها یک فاز پیوسته از مولکول وجود دارد، به لیگنوسلولز متصل می شود.

۱۰- پارچه مخصوص مد
جوت یک الیاف چند منظوره، دوستدار محیط زیست و مقرون به صرفه است. جوت اغلب با پارچه های دیگر مثل پنبه (به نام JUCO) مخلوط می شود که برای پوشاک، لوازم جانبی و لوازم خانگی ایده آل هستند. برای تولید محصولات پیچیده مثل پوشاک مخصوص مد، جوت به ترکیب شدن با الیافی مثل پشم، نایلون، ریون، اکریلیک و یا پلی پروپیلن نیاز دارد. این ترکیبات، الیاف را در لمس پارچه، ظاهر، دوام، انعطاف پذیری و قابل شستشو بودن تقویت می کنند.۱۱- کیسه های خرید و صنایع دستی
اکنون از الیاف چند منظوره جوت برای ایجاد محصولات جدید مهیج استفاده می شود که محبوب ترین آنها کیف های دستی ، کیف های خرید ، چمدان ، کیف های پول ، کیف های معمولی و کیف های مد هستند.

ادامه مطب
پارچه های ابریشمی

نقش الیاف ابریشم در صنعت مد

ابریشم درخشان و لوکس که به خاطر نرمی و لطافتش به شهرت رسیده است، از پیله های کرم ابریشم به دست می آید. این الیاف را می توان بافت یا به هم پیوند زد و آن را به یک پارچه ارزشمند لوکس تبدیل نمود. توانایی جذب موئینگی، قابلیت جذب آب به میزان حداکثر یک سوم وزن خود و ویژگی های حرارتی باعث شده تا پارچه های ابریشمی گزینه مناسبی برای تنظیم دمای بدن باشند؛ به همین دلیل می توان از آنها در تولید لباس زیر و لایه های زیرین پوشاک استفاده کرد.
پیله های حاصل از کرم ابریشم که بر روی برگ های درخت توت رشد می کنند؛ از یک فیلامنت (تار) با طول بسیار بلند تشکیل شده اند. پیله ها با بخار دادن یا جوشانده شدن از هم باز می شوند، سپس انتهای تار به منظور از هم باز شدن به یک تکه واحد مشخص می گردد. تبدیل ابریشم به یک نخ ممتد باعث صافی آن می شود. به خاطر اینکه ابریشم خام، نرم تر و براق تر شود، بیشتر خیسانده شده و صمغ زدایی می گردد؛ در ضمن این فرآیندها باعث می شوند که ابریشم به راحتی رنگ بگیرد.

ابریشم یک کالای لوکس باستانی

در حدود ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، ابریشم به صورت منحصر به فرد طبق یک سنت چینی در چین تولید می شد. در آن زمان ابریشم آنقدر ارزش داشت که روش های تولید آن مثل یک راز کاملاً سر به مهر حفظ می گردد و هیچ کس حق نداشت تا دانش تولید ابریشم را به خارجی ها حتی به قیمت جان خود انتقال دهد. اما سرانجام دانش نحوه تولید و فرآوری ابریشم به خارج از مرزهای چین رسید. این دانش در ابتدا به هند و ژاپن، سپس به ایران و سرانجام در قرن ششم میلادی به اروپا رسید.
ابریشم لوکس باستانی جز صادرات اصلی چین محسوب می شد. تاجران چینی این کالای لوکس را به منظور مبادله با کالاهای دیگر از طریق شبکه های مواصلاتی مابین آسیا، عربستان، آفریقا و اروپا داد و ستد می کردند. رشد تجارت ابریشم از سال ۱۳۰ قبل از میلاد آغاز شد و تا حدود سال ۱۴۵۳، یعنی دوران تسلط سلسله هان بر چین به اوج خودش رسید، اما از این زمان به بعد روند کاهشی داشت، زیرا امپراطوری عثمانی تجارت با غرب را تحریم کرد.
انواع دیگری از ابریشم هم وجود دارد. ابریشم توسار (Tussar) توسط کرم های ابریشم وحشی تولید می شود که از درختانی به غیر از درخت توت تغذیه می کنند و ابریشم تولیدی آنها بافتی غنی دارد. ابریشم اری (Eri) از کرمهای ابریشم اهلی شده که از گیاه کرچک تغذیه می کنند، حاصل می شود. پیله این کرم های ابریشم، تارهای ممتد ندارد، بنابراین می توان بدون کشتن کرم ابریشم این تارها را استخراج کرد.
ابریشم آهیمسا (Ahimsa) یا ابریشم آشتی به صورتی خاص تولید می شود تا بتوان بدون کشتن کرم ابریشم، پروانه را از پیله خارج کرد؛ بنابراین تار ابریشم به تکه های کوچکتری شکسته می شود، به همین دلیل نخ استحصال شده از این ابریشم صافی کمتری دارد. خرده لیف های ابریشم از طریق ضایعات الیاف کوتاه که در فرآیند باز کردن ابریشم از پیله به دست می آیند و صافی کمتری دارند، ایجاد می شوند.

بازار با ارزش ابریشم

ابریشم یک ویترین کوچک، اما پر سود محسوب می شود و کمتر از %۰.۲ بازار جهانی الیاف نساجی را نمایندگی می کند. پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۲۱، ارزش بازار جهانی ابریشم به ۱۶.۹۴ میلیارد دلار برسد. قیمت واحد ابریشم خام تقریباً ۲۰ برابر پنبه خام است.
چین بزرگترین تولید کننده ابریشم جهان است. میزان تولید ابریشم چین شش برابر دومین تولید کننده بزرگ ابریشم، یعنی هند است. سه کشور دیگر بزرگ تولید کننده ابریشم، ازبکستان، تایلند و برزیل هستند. این پنج کشور بیش از ۹۹% ابریشم جهان را تولید می کنند، با این حال پرورش کرم ابریشم به صورت تجربی در بیش از ۶۰ کشور جهان انجام می شود.
صنایع پرورش کرم ابریشم و استحصال ابریشم از این کرم ها در چین بسیار وسیع و مکانیزه انجام می شود. همین امر می تواند توضیح دهد که چرا نیروی کار شاغل در صنعت ابریشم چین تنها ۱ میلیون نفر است، در حالی که این میزان در هند به ۷۹ میلیون نفر می رسد. بیشتر نیروی کار شاغل در صنعت ابریشم هند روستایی هستند، در واقع صنعت ابریشم هندوستان، صنعتی کلبه ای است که در کنار فعالیت کشاورزی روستاییان انجام می شود.

اثرات زیست محیطی ابریشم، ضد و نقیض است. ابریشم جز الیاف طبیعی است، بنابراین زیست تخریب پذیر است. درختان توت که مأمن کرم های ابریشم محسوب می شوند، به سموم دفع آفات یا کودهای شیمیایی کمی احتیاج دارند؛ به همین دلیل می توانند به صورت ارگانیک رشد کنند و به آب کمتری هم نسبت به پنبه احتیاج دارند.
با این حال شاخص پایداری مواد هیگ = Higg Materials Sustainability Index (MSI) که اثرات زیست محیطی الیاف را از تولید الیاف خام تا تولید پارچه رتبه بندی می کند، ابریشم را در رتبه ای بالاتر از سایر الیاف قرار داده است. این موضوع عمدتا به پتانسیل گرم شدن کره زمین و استفاده عمده از سوخت های فسیلی در مراحل باز کردن پیله های ابریشم و عمل آوری آن مربوط می شود. معیار زیست محیطی ایجاد شده برای الیاف، ابریشم را طبقه بندی نمی کند.
در ضمن فرآیند پرورش کرم ابریشم تا زمانیکه پیله ابریشم تشکیل شود، می تواند بر سلامتی کارگران تاثیر منفی بگذارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ که درباره کشاورزان پرورش دهنده کرم ابریشم در کشمیر انجام شد، نشان داد که اکثر تولید کنندگان کرم ابریشم از سوزش چشم، آسیب های بدنی، کمر درد، آلرژی، مشکلات تنفسی و سردرد رنج می برند. به گفته وزارت امور خارجه آمریکا، معضل کودکان کار در تولید پارچه ابریشمی در هند و تولید پیله های کرم ابریشم در ازبکستان وجود دارد.
گزینه های جایگزینی برای تولید مرسوم ابریشم وجود دارند که بیشتر شامل راه حل های ارگانیک هستند. سازمان دیده بان محیط زیست (ICEA)، استانداردی را برای تولید کرم ابریشم ارگانیک وضع کرده است تا شکاف بین استانداردهای ارگانیک حال حاضر اروپا و روش های پرورش کرم ابریشم را پر کند. در ضمن استانداردهای سازمان استاندارد جهانی منسوجات ارگانیک (GOTS) برای ابریشم نیز قابل استفاده است. این استانداردها کل مراحل تولید پارچه ابریشم از فرآوری الیاف گرفته تا تولید نخ و پارچه خام را پوشش می دهند.

(دیبا نخ نفیس)

ادامه مطب
الیاف پارچه

ویژگی های الیاف پارچه

ویژگی  های الیاف پارچه و خواص آن

الیاف یک رشته از مواد می باشند. این الیاف انعطاف  پذیر بوده و می  تواند برای بافتن، قیطان دوزی، بافت حلقه ای، قلاب دوزی و غیره به کار رود تا محصولات مورد نظر به دست آیند. الیاف را می توان به شکل طبیعی از گیاهان و حیوانات و نیز به شکل مصنوعی به دست آورد. الیاف مصنوعی یا از مواد شیمیایی و یا با فرآوری الیاف طبیعی برای ایجاد ساختار/ ویژگی  فیبر های جدید ساخته می  شوند.

 

الیاف اصلی ترین جز برای تولید نخ و پارچه است. این رشته در دو نوع طبیعی و مصنوعی وجود دارد. الیاف طبیعی از حیوانات (گوسفند، بز، شتر و غیره) یا گیاهی (پنبه، کتان، لنین و دیگر الیاف گیاهی) به دست می  آید. الیاف معدنی (آزبست، و غیره) نیز به عنوان یک فیبر طبیعی طبقه  بندی می  شوند.
الیاف مصنوعی ساخته  شده توسط انسان و صنعتی، از مواد شیمیایی مصنوعی- (محصولات جانبی صنایع پتروشیمی)- نایلون، پلی استر، استات هستند. مشخصه الیاف به طور مستقیم بر خواص بافت پارچه اثر می  گذارد.
تاریخچه الیاف به اندازه تمدن بشری قدمت دارد. آثاری از الیاف طبیعی در تمدن  های باستان در سراسر جهان وجود داشته. برای هزاران سال، مصرف الیاف تولید شده از الیاف طبیعی مثل کتان، پنبه، ابریشم، پشم و الیاف گیاهی برای کاربرد های مختلف محدود بوده است.
الیاف می  توانند به الیاف طبیعی و الیاف مصنوعی یا شیمیایی تقسیم شوند. کتان قدیمی  ترین و پرکاربردترین فیبر طبیعی از زمان باستان در نظر گرفته می  شود.

  • الیاف طبیعی
  • الیاف صنعتی
  • الیاف مصنوعی
  • الیاف با ترکیبات گوناگون

 

 

الیاف طبیعی عبارتند از پنبه، لنین، کتان، پشم (هر نوع موی حیوانات از جمله موی انسان؛ نه فقط پشم گوسفند به عنوان یک موجود با پشم زیاد)، و دیگر رشته  های نوظهور ترکیبی مانند کنف و نخ های دوکی کنفی و پشمی. این الیاف می  توانند پیچیده شده و پس از ریسندگی به پارچه تبدیل شوند.
الیاف صنعتی به گونه  ای هستند که از سلولز و پروتئین مانند رایون و استات به دست می آیند. رایون اولین فیبر ساخته  شده در سال ۱۹۴۹ می باشد و به عنوان “ابریشم مصنوعی” شناخته می  شود، چون برای تقلید از پارچه  های ابریشمی گران بهای آن زمان توسعه یافت.
بسیاری از افراد رایون را یک فیبر طبیعی می  دانند اما از لحاظ فنی این امر صحت ندارد. رایون از پلیمر های طبیعی که یک فیبر طبیعی را تکرار می  کنند، به دست می آید.
الیاف مصنوعی ساخته شده توسط انسان که یک مجموعه کامل با بسیاری از سبک  ها و انواع مختلف را می توان با آنها به دست آورد.

الیاف با کاربرد ویژه کمتر استفاده می گردند، اما مردم ممکن است متوجه نشوند که به صورت روزانه با آنها در تماس هستند. با کمال تعجب الیافی مثل لاستیک در اسپندکس مورد استفاده قرار می  گیرند. فلزاتی مانند استیل ضد زنگ در بافت فرش استفاده می  شوند و دیگر فلزات از قبیل نقره و طلا در پارچه تنیده می  شوند. روزانه کاربرد های جدیدی برای الیاف ایجاد می  گردد.

ویژگی  های الیاف

برخی از ویژگی های اصلی الیاف، مزایا و معایب مربوط به مصرف کنندگان خیاطی خانگی عبارتند از:

الیاف سلولز طبیعی:

پنبه و کتان نمونه  هایی از الیاف سلولزی طبیعی هستند. اینها قدرت جذب خوبی دارند و رسانای خوبی برای گرما می باشند. آنها به راحتی چین پیدا می  کنند و محکم بسته می  شوند. آن  ها الیافی سنگین بوده، قابل  اشتعال می باشند، و به راحتی رنگ می  گردند.

الیاف طبیعی پروتئینی (پشم): 

این الیاف یک منشا حیوانی دارند. آن  ها در برابر چین و چروک مقاوم می  باشند. آن  ها در  آب و هوای سرد و مرطوب با رطوبت رابطه مناسبی دارند، اما وقتی مرطوب می  شوند کوچک می  گردند.  الیاف پروتئین طبیعی با حرارت خشک آسیب می  بینند. آن  ها در برابر آتش مقاوم بوده و رنگ را به خوبی به خود می گیرند.

الیاف مصنوعی: 

این الیاف از مواد شیمیایی ساخته می  شوند. آن  ها به شدت حساس بوده و به راحتی ذوب می  شوند. آنها نسبت به بید و قارچ ها مقاوم هستند، قدرت جذب پایینی دارند و در برابر سایش مقاوم هستند. نگهداری الیاف مصنوعی آسان و پایدار است. این الیاف ارزانتر بوده و به آسانی در دسترس قرار می گیرند.

ادامه مطب