الیاف کنف بلند و انعطاف پذیر در سطح پوست درخت (کورتکس) روی سطح ساقه تعبیه می شوند. کنف از آسیای مرکزی سرچشمه می گیرد، اما از استوا تا دایره قطبی نیز قابل کشت است.

الیاف کنف

کی از دلایلی که الیاف کنف مورد توجه قرار گرفته است، به دلیل طول آن است. الیاف اولیه ساقه  در پوست درخت، ۵ تا ۴۰ میلیمتر طول دارند و در دسته های الیافی که می توانند ۱ تا ۵ متر طول داشته باشند، ترکیب می شوند (الیاف ثانویه ساقه، حدود ۲ میلیمتر طول دارند). الیاف هسته چوبی، کوتاه اند و طول آنها حدود ۵۵/۰ میلیمتر است، همچنین مانند الیاف چوب سخت با لیگنین قابل توجهی به یکدیگر چسبانده شده اند.

از دیگر خصوصیات مطلوب الیاف کنف، مقاومت و دوام آن (مقاومت ویژه در برابر پوسیدگی) است که در گذشته برای طناب، تور، بادبان، پارچه، عایق بندی و درزگیری مفید بودند. در دوران حمل و نقل از طریق کشتیرانی، کنف به عنوان بهترین بوم استفاده می شد و در واقع این کلمه از   Cannabis به معنای شاهدانه گرفته شده است.
الیاف کنف در دسته هایی به بلندی ساقه ها موجود هستند که به راحتی می توانند با دست یا دستگاه از سطح چوبی کنده شوند.

تشکیل نخ

دسته های الیاف به طول ۵/۰ تا ۲ متر، معمولا به طور مستقیم برای تولید نخ استفاده می شوند. ابتدا شانه کردن و از هم گسستن در دو مرحله برای صاف کردن الیاف  و از بین بردن الیاف کوتاه نامنظم با یک قلم موی فلزی انجام می شود. این امر منجر به ایجاد یک مقدار از الیاف موازی مفید برای اسپین (چرخش) می گردد. در مقیاس صنعتی، شانه کردن و گسستن با استفاده از برس های فلزی و غلتک های چرخشی انجام می شود تا الیاف به جلو کشیده شوند. این تکنیک در اصل برای ساختن فتلیه ای از الیاف کوتاه تر، مانند الیاف کتان نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
با نخ ریسی دستی نخ، برخی از الیاف از سطح فتیله بر روی یک قلاب دوار سوار می شوند. الیاف در طی فرآیند پیچ خوردگی کشیده می شوند و الیاف بیشتری را اضافه می کنند. وقتی دست به عقب کشیده می شود تا میزان چرخش نخ را طولانی تر کند، یک ضخامت ثابت از الیاف ایجاد می گردد. در مقیاس صنعتی، بخش کششی این فرآیند را نخ کشی می گویند. در نخ  کشی، الیاف با عبور از فتیله از طریق یک سری از غلتک ها با افزایش سرعت چرخش در حرکت رو به جلو صاف می شوند. فرآیند نخ کشی، قسمت های ضخیم رشته را طولانی تر می کند تا ضخامت همان قسمت های نازک تر بدست آید و در نتیجه یک فتیله یکنواخت برای ریسندگی آماده می شود.
متداول ترین روش ریسندگی، ریسندگی حلقه ای است که در آن فتیله های تحویل داد شده از طریق غلتک های نخ کشی توسط غلتک گردانی که به راحتی در حال چرخش روی حلقه است، پیچیده می شوند. حلقه، نخ را روی یک قرقره دوار توزیع می کند. هر چرخش غلتک گردان به منظور یک پیچش است. افزایش سرعت تحویل از غلتک های کشش الیاف، تعداد پیچ ها در هر طول را کاهش می دهد. نیروهای پیچشی، الیاف را مجبور به ایجاد ساختاری مارپیچی می  کنند و منجر به اصطکاک لغزشی درونی بین الیاف و کشش محوری در نخ می شوند. نخ های تولید شده می توانند روی یک قاب فلزی پیچیده شوند تا زنجیره الیاف همتراز حاصل گردند و آماده تولید کامپوزیت شوند.