الیاف سلولزی ساخته‌ شده از گیاهان و درختان مانند پنبه، کتان، کنف، جوت، رامیه، کاپوک، کوار، بامبو و غیره به عنوان الیاف گیاهی نامیده می‌ شوند.

بسیاری از الیاف از بخش‌ های مختلف گیاهان از جمله برگ‌ ها، ساقه (bast) ، میوه‌ ها و دانه‌ ها بدست‌ می آیند.

از آنجا که همه الیاف به طور عمده از سلولز تشکیل می‌ شوند، به عنوان “الیاف سلولزی طبیعی” طبقه‌ بندی می‌ گردند، که ممکن است از یک سلول گیاهی و یا مجموعه ای از سلول‌ ها که با مواد غیر سلولزی به هم متصل شده‌ اند، طبقه‌ بندی می ‌شوند. الیاف از ساقه تولید می‌ شوند و برای تولید طیف وسیعی از محصولات سنتی و جدید از جمله طناب، تور ها، فرش، تشک، برس ها، کاغذ و مصالح تخته مورد استفاده قرار می‌ گیرند.

الیاف گیاهی به دو دسته طبقه‌ بندی می‌ شوند: الیاف نرم و الیاف سخت. الیاف نرم فرآیند آماده کردن الیاف برای بافندگی دشوار است. گیاه انتخاب و برداشت شده، تا حدی خشک می‌ شود و سپس با چکش سنگی شکانده و الیاف سپس تمیز می‌ شوند. مواد پس از شسته شدن در آفتاب خشک می‌ گردند. پس از آن، هنرمندان با انگشتان خود الیاف را شانه می‌ کنند. الیاف در حال حاضر آماده هستند تا روی پای هنرمند به صورت نخ یا ریسمان پیچیده یا بافته شوند. برخی از الیاف، مانند نخل، علف، ساقه گندم با خشک کردن و کوبیدن و بعد از آن به اندازه بریده و بافته می‌ شوند. الیاف نرم برای ساخت طناب، نخ، تور، کیف و ننو به کار می‌ روند. الیاف سخت الیاف سخت قبل از بافتن در معرض مراحل پی در پی برش ، خشک کردن ، تمیز کردن و خیس شدن قرار می گیرند. این الیاف محکم و انعطاف‌ پذیر برای ساختن اسباب و اثاثیه، چوب، اسباب‌ بازی، سبد و تشک به کار می‌ روند.