اساسا آنها نوعی الیاف و مواد هستند که به جای تولید از طریق سوخت های فسیلی با استفاده از منابع تجدید پذیر ساخته می شوند. بعضی از این مواد لزوما زیست تجزیه پذیر نیستند، اما بخشی از فرآیند تولید آنها و محصولات زراعی مشابه مانند نیشکر، ذرت و گندم سبب جذب دی اکسید کربن از محیط زیست می شوند. همچنین آنها در اغلب موارد می توانند بازیافت گردند.
با این حال نگرانی هایی مثل احتمال ترکیب شدن تعداد زیادی از الیاف با مواد زیست تجزیه پذیر و زیست تجزیه ناپذیر وجود دارد، چون این مواد قبل از کمپوست (احتمالی) یا بازیافت، و استفاده از ذرت اصلاح شده به صورت ژنتیکی به عنوان ماده اولیه به جداسازی نیاز خواهند داشت.
دلیل دیگری که بیوسنتزها به شدت مورد توجه هستند به استفاده آنها در پارچه هایی کششی که برای تولید لباس های ورزشی، شنا و تمرینی کاربرد دارند، مربوط می شود، مثلا برند Allbirds از لاستیک مبتنی بر نیشکر استفاده می کند.